سه قلو ، قند عسلا گل پسرا

.: گل پسرا قند عسلا تا این لحظه ، 1 سال و 11 ماه و 3 روز سن دارد :. این روزها دو تا برادربزرگترم از بندرعباس و تهران آمدن چند روزی مهمون مامان هستن و ما هم از به سبب همخونه بودن با مامان از همیشه بیشتر می بینیمشون. بچه ها با رادین (پسر دایی بزرگشون) صحنه هایی که این روزها همیشه می بینیم . توی همه مهمونی ها ، کوچیک و بزرگ سرشون توی تبلت و گوشی هست . فعلا که ما به بچه هامون نه تبلت می دیم نه گوشی تا فردا چطور باشه. بچه ها خیلی آلو دوست دارن و این شد که آلو شد جایزه نهار خوردنشون. البته برای کنترل شیطنتاشون هم استفاده میشه ، هر وقت لجبازی و شیطنت بیش از حد دارن در حد باز کردن در فریزر و خالی کردن کشوها سریعترین وسیل...

بچه هام یاد 18 ماه پیش خودشون کردن . ست کالسکه و ... را از زیزمین خونه مادرشوهرم آوردیم بدیم به کسی فیل بچه ها یاد هندوستان کرد. به ترتیب از راست ارشیا(به خاطر اگزمای نوزادی که داشت سر و صورتش خارش داشت و خودش را ضخم می کرد برای همین بیشتر وقتها می پیچیدم بچم را خیلی هم دلم می سوخت اما همیشه ضخم بود) ، ارسلان ، اردلان   اینم روروک سواری سه ترکه داشتم بچه ها را می خوابوندم و با ممانعتشون مواجه بودم که بازیشون گرفت. ارسلان بالشت گذاشت روی پاهاش تکون می داد اردلان هم دید خالیه رفت روی پاش خوابید. حالا فکر کنین گاهی ارسلان میره تمام قد روی پای ارشیا می خوابه . ارشیا هم داره اونطرف لالایی می کنه ...

هر وقت هر پارکی بریم یک بچه بالای 7 سال پیدا می شه که می گه خاله هر روز بیارشون پارک من هم میام با هم بازی کنیم. یه روز که یکی از همین پسربچه های مؤدب داشت با حوصله تمام با بچه ها توپ بازی می کرد مامانبزرگش از پارک رد شد و به ایشون توضیح داد که سه قلو هستن و اسمشون را گفت و نهایتا گفت هرچی زمین می خوردن اصلا گریه نمی کنن حتی محکم هم زمین بخورن اگه صد بار هم زمین بخورن گریه نمی کنن. خیلی اصرار داشت که این موضوع را مامانبزرگش بفهمه شاید به خاطر اینکه خودش هم یه برادر 4ساله داشت . البته همه بچه ها یی که توی سن این پسربچه بودن همین موضوع را با تأکید تعریف می کنن نمی دونم شاید اونها بچه ها ی من را بیشتر درک می کنن. همون موقع یک آقا...

این روزها خیلی وقتم کمه همش برای بچه هاست. همه زندگیم برای بچه هاست . اما خستگی باعث شده کمی عصبی بشم اما باز نیرو گرفتم. (ققنوسی شدم برای خودم هی می میرم از نو متولد می شم. ) خواب بچه ها به خاطر ماه مبارک کمی بهم ریخته ولی دو ساعتی که روزها با هم می خوابن را جدیدا من هم باهاشون می خوابم قبلا به خونه و پخت و پز می رسیدم الآن استراحت می کنم.  خدا را شکر مامان و بابام بعد از یک ماه مسافرت برگشتن و بخشی از کوله بار خستگی من را به دوش می کشن وقتی که کم میارم زیر سایشون استراحت می کنم و بچه ها را می برن تا من به خونه برسم ولی بازم حواسم پیش بچه هاست .  ما واقعا نمی دونستیم با دلتنگی ها و بهانه گیری های بچه ها چطور کنار بیایم . ...

 چند روز پیش مامانم به شوخی ارشیا را می زد ؛ زدن که نه در حد نوازش و می خندید، ولی ارشیا جدی می زد . منم گفتم ارشیا نزن مامان شوخی می کنه ارشیا هم رو به من کرد و با حرکت گفت که داره من را می زنه. گفتم نه شوخی هست ارشیا هم دو تا دستش را برد جلوی مامانم که قلقلکش بده . وقتی ارشیا با من از خونه مامانم نمیاد بیرون و محکم گردن مامانم را بغل می کنه می گم باشه پسر عزیزجون باش و پشتم را می کنم می روم اما هنوز لحظه ای نگذشته ارشیا اعتراض می کنه که چرا بغلش نکردم ببرمش.  امشب ارشیا من را که جلوی در خونه مامانم بودم که ارشیا را بیارم پایین از خونه بیرون کرد در را هم بست منم گفتم باشه تو دیگه پسر عزیز جون باش من میرم اونم آمد بیرون و من ...

وقتی موهای کم شده و چروکهای عمیق شده و خستگی تمام نشدنی و لبخند خسته را می بینم وقتی صبح با خستگی بیدار شدن و شب دیر آمدن را می بینم می فهمم پدر شده. وقتی موهای سفید و چشمهای ضعیفتر شده و وسواس نوظهور و پوست دستهای همیشه خشک و خستگی و ضعیفی و خونه نامرتب و ظرفهای تلمبار شده را می بینم یادم میافته که مادر شدم. همه پدر و مادرها همینجورین . اما ما یکمی پدر و مادر تر  شدیم . دامنمون سبز پر رنگ شده. من توی بچه داری کم نمیارم و باباشون توی هزینه ها . خدا را شکر.  خدا کنه هیچ کس کم نیاره . راحت بچه مون را به هر کسی نمی سپریم.  از کنار رفتارهای درست و نادرستشون راحت نمی گذریم . نمی گیم پسرن اشکال نداره . خیلی اشکال دار...